İnönü stadında yıllardır gelmeyen şampiyonluğa,ard arda yaşanan sıkıntılı iç saha maçlarına ve deplasmanda gol kısırlığını iki katına çıkartarak her yeni hafta hayal kırıklığı defterine yeni kahır sayfaları açan ,26. hafta söyleminde rakiplerin kaybedeceğini planlayan lakin , kendi takımının kazanması adına köklü çözümler üretemeyen Denizli ve futbolculara inat hınca hınç dolu, çoşkulu tribünler umutla Beşiktaş'ı kucakladı.Maç öncesi takım kadroları anons edilirken inönü stadında yükselen hoşnutsuzluk maçın başlama düdüğü ile birlikte yıkılmaz, yüreklerden çoşup gelen sonsuz bir inanç vazgeçmek kelimesini lugatından silen asi bir bir ruh olarak siyah beyaz formalı oyuncuları destekliyordu.Tribünlerdeki ruh ve inanmışlık fazlasıyla oyuncularada sirayet etmiş,Beşiktaş ağır saha şartlarına rağmen Trabzon kalesini baskı altına almıştı.Trabzon kalesi Song ve Egemen önderliğinde direnç gösterirken , beşiktaş baskısının getirebileceği bir gol tribünlerde konuşulmaya başlanmıştı.Bu kadar saldıran, rakip kaleyi abluka atına alan takım gol bulmalıydı.Beşiktaş arda arda kullanılan kornerler ,kanat ortalarına , göbekten rakip kaleyi delme çabalarına karşın son vuruşlarad etkin bir golcüyü mumla aramaktaydı.Tribünlerden maçın heyecanı ile bu sözler dmkülürken Trabzonspor ilk kez Beşiktaş yarı sahasına adım attığında Cale'nin ince pasına Gökhan Ünal'ın usta işi golcülere yakışır koşusu ile karşılık verip ,filerle buluşturduğu top ile öne geçiyordu.Beşiktaş topu kaleye atma konusunda yüksek lisans yapmış ismi Bobo'yu aramaktaydı.Aranan kan Bobo ise Denizli’nin yanında, eşofmanlarıyla oturmuş, kelepçelerini kıracak soyun kararını beklerken , tribünlerde taraftarın ömründne ömür gitmekteydi.İkinci yarıya Beşiktaş ,Bobo ve Delgado taqkviyesi ile başladı.Yusuf'un ilk kez istediği mevkide oynama şansı bulmasına akrşın etkisizliği ikinci devre sahaya çıkan 11'de olmamasının en makul sebebiydi lakin Delgado'nun ne yapacağı ise matematiksel bir denklemden farksızdı.1,5 sezondur ne oynadığını kimsenin anlamadığı Serdar Özkan’ın çıkması pekde önemsenmedi.Golden sonra yaşanan moral bozukluğunu devre arasında atlatan takım ve taraftarlar ikinci yarının başlaması ile birlikte daha çoşkulu ve atak bir oyun oynamaya başladılar.Trabzonspor'da Yattara'nın etkisiz oyununa devre arası Umut'un yerine oyuna dahil olan Alanzinho'da eklenince Trabzonspor sıkıştıkça sıkıştı.Ernst'in ortalanı toparladığı anlarda Beşiktaş Bobo'nun oyuna kattığı hareket ile baskını iyice arttırdı.Beklenen gol Bobo’yla geldi .Bu arada İbrahim Üzülmez’in deliliği üstündeydi. Geçen sene aynı sahada karşısında dağıldığı Yattara karşısında bu defa çok iyiydi.Trabzonspor adına Yattara konusunda sorgulanması gereken çok şey var.Trabzonspor maçı, Beşiktaş'ın şampiyonluk rüyasında yolunda önemli bir adım olabilirdi. Olmadı ! Beşiktaş, tüm çabasına ,temposuna karşın zor bir maçı yine kazanamadı. Zirvedeki hiç bir rakibini yenemeyen bir takımın fikstür avantajına sahip olduğu varsayılsa dahi , rakipleri cömertçe puan da dağıtsa, şampiyon olması ne kadar mümkün?Beşiktaş, tempolu ve mücadeleci oyununu sxahaya yansıttığı takdirde tribünlerin takdirini ,Denizli inadını kırıp Bobo'nun içinde yeraldığı çift forvetli Beşiktaş'ı sahaya sürdüğü gün ise gol atma gücünü geri kazanarak Şampiyonluğa ulaşabilir. İnönü stadında yıllardır gelmeyen şampiyonluğa,ard arda yaşanan sıkıntılı iç saha maçlarına ve deplasmanda gol kısırlığını iki katına çıkartarak her yeni hafta hayal kırıklığı defterine yeni kahır sayfaları açan ,26. hafta söyleminde rakiplerin kaybedeceğini planlayan lakin , kendi takımının kazanması adına köklü çözümler üretemeyen Denizli ve futbolculara inat hınca hınç dolu, çoşkulu tribünler umutla Beşiktaş'ı kucakladı.Maç öncesi takım kadroları anons edilirken inönü stadında yükselen hoşnutsuzluk maçın başlama düdüğü ile birlikte yıkılmaz, yüreklerden çoşup gelen sonsuz bir inanç vazgeçmek kelimesini lugatından silen asi bir bir ruh olarak siyah beyaz formalı oyuncuları destekliyordu.Tribünlerdeki ruh ve inanmışlık fazlasıyla oyuncularada sirayet etmiş,Beşiktaş ağır saha şartlarına rağmen Trabzon kalesini baskı altına almıştı.Trabzon kalesi Song ve Egemen önderliğinde direnç gösterirken , beşiktaş baskısının getirebileceği bir gol tribünlerde konuşulmaya başlanmıştı.Bu kadar saldıran, rakip kaleyi abluka atına alan takım gol bulmalıydı.Beşiktaş arda arda kullanılan kornerler ,kanat ortalarına , göbekten rakip kaleyi delme çabalarına karşın son vuruşlarad etkin bir golcüyü mumla aramaktaydı.Tribünlerden maçın heyecanı ile bu sözler dmkülürken Trabzonspor ilk kez Beşiktaş yarı sahasına adım attığında Cale'nin ince pasına Gökhan Ünal'ın usta işi golcülere yakışır koşusu ile karşılık verip ,filerle buluşturduğu top ile öne geçiyordu.Beşiktaş topu kaleye atma konusunda yüksek lisans yapmış ismi Bobo'yu aramaktaydı.Aranan kan Bobo ise Denizli’nin yanında, eşofmanlarıyla oturmuş, kelepçelerini kıracak soyun kararını beklerken , tribünlerde taraftarın ömründne ömür gitmekteydi.İkinci yarıya Beşiktaş ,Bobo ve Delgado taqkviyesi ile başladı.Yusuf'un ilk kez istediği mevkide oynama şansı bulmasına akrşın etkisizliği ikinci devre sahaya çıkan 11'de olmamasının en makul sebebiydi lakin Delgado'nun ne yapacağı ise matematiksel bir denklemden farksızdı.1,5 sezondur ne oynadığını kimsenin anlamadığı Serdar Özkan’ın çıkması pekde önemsenmedi.Golden sonra yaşanan moral bozukluğunu devre arasında atlatan takım ve taraftarlar ikinci yarının başlaması ile birlikte daha çoşkulu ve atak bir oyun oynamaya başladılar.Trabzonspor'da Yattara'nın etkisiz oyununa devre arası Umut'un yerine oyuna dahil olan Alanzinho'da eklenince Trabzonspor sıkıştıkça sıkıştı.Ernst'in ortalanı toparladığı anlarda Beşiktaş Bobo'nun oyuna kattığı hareket ile baskını iyice arttırdı.Beklenen gol Bobo’yla geldi .Bu arada İbrahim Üzülmez’in deliliği üstündeydi. Geçen sene aynı sahada karşısında dağıldığı Yattara karşısında bu defa çok iyiydi.Trabzonspor adına Yattara konusunda sorgulanması gereken çok şey var.Trabzonspor maçı, Beşiktaş'ın şampiyonluk rüyasında yolunda önemli bir adım olabilirdi. Olmadı ! Beşiktaş, tüm çabasına ,temposuna karşın zor bir maçı yine kazanamadı. Zirvedeki hiç bir rakibini yenemeyen bir takımın fikstür avantajına sahip olduğu varsayılsa dahi , rakipleri cömertçe puan da dağıtsa, şampiyon olması ne kadar mümkün?Beşiktaş, tempolu ve mücadeleci oyununu sxahaya yansıttığı takdirde tribünlerin takdirini ,Denizli inadını kırıp Bobo'nun içinde yeraldığı çift forvetli Beşiktaş'ı sahaya sürdüğü gün ise gol atma gücünü geri kazanarak Şampiyonluğa ulaşabilir.
Yorumlar